ရင္ထဲကပန္းတစ္ပြင့္
ငါးတန္းစာေမးပြဲေျဖအၿပီး ေႏြရာသီမွာေပါ့ .....ကၽြန္မတို ့ၿမိဳ ့နယ္ကဖြင့္တဲ့ ပန္းခ်ီသင္တန္းကို သြားတက္ျဖစ္ပါတယ္။ဒီသင္တန္းကိုလည္း ကၽြန္မကတက္ခ်င္လို ့ သြားတက္တာမဟုတ္ရပါဘူး။ေဖေဖ့ကိုဘဲ အၿမဲအားကိုးေနတတ္တဲ့ ကၽြန္မကို တစ္ေယာက္ထဲ သြားရဲ၊လာရဲေအာင္ ေဖေဖက တက္ခိုင္းလိုက္တာပါ။သင္တန္းက အခန္းသံုးခန္း ခြဲထားပါတယ္။ကၽြန္မတို ့လို ခုမွစတက္တဲ့အတန္းရယ္၊နဲနဲဆြဲတတ္စျပဳ ေနတဲ့သူေတြ အတန္းရယ္၊ေတာ္ေတာ္ေလးဆြဲတတ္ေနသူေတြရဲ ့အတန္းရယ္ေပါ့။သူက ကၽြန္မတို ့အတန္းကေပါ့၊သင္တန္းစၿပီးတစ္ပတ္ေလာက္မွာ သူ ့ကိုသတိထားမိလာပါတယ္။သူကအရမ္း အေမးအျမန္းထူပါတယ္၊ၿပီးေတာ့လည္း သူနဲ ့ရြယ္တူေတြနဲ ့မေပါင္းဘဲ ပန္းခ်ီဆြဲတတ္ေနသူေတြနဲ ့ဘဲေပါင္းတာေတြ ့ရပါတယ္။ ့ ကၽြန္မကေတာ့ရွိေနမွန္းေတာင္ မသိရေအာင္ ၿငိမ္ေနတတ္တဲ့သူဆိုေတာ့ ကိုယ္နဲ ့ဆန္ ့က်င္ဖက္ျဖစ္ေနလို ့ သတိထားမိသြားတာထင္ပါရဲ ့။သင္တန္းဆင္းေတာ့ သူကဆုရပါတယ္၊ခပ္ည့ံည့ံကၽြန္မကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေနာက္ဆံုးကေပါ့။အဲဒီသင္တန္းမွာသူနဲ ့ကၽြန္မ မရင္းႏွီးခဲ့ၾကပါဘူး။ကၽြန္မဆယ္တန္းႏွစ္မွာ ကၽြန္မတို ့အိမ္ရဲ ့မ်က္ေစာင္းထိုးမွာရွိတဲ့ ေဖေဖ့ညီ အိမ္မွာ သူ ့ေမေမက ေဆးခန္းလာဖြင့္ပါတယ္။အဲဒါေၾကာင့္ သူ ့မိဘေတြနဲ ့ကၽြန္မ မိဘေတြ ရင္းႏွီးသြားၾကပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ထိ သူ ့ေမေမမွန္း ကၽြန္မ မသိခဲ့ပါဘူး။ကၽြန္မတကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္တက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဆးခန္းကို သူလိုက္လာေတာ့မွ သူ ့ေမေမမွန္းသိလိုက္တာပါ။အဲဒီအခ်ိန္က သူဆယ္တန္းေျဖၿပီးခ်ိန္ဆိုေတာ့ ေဆးခန္းကိုခဏခဏလာတာေတြ ့ပါတယ္။သူနဲ ့ကၽြန္မ အသက္ကရြယ္တူေပမဲ့ ကၽြန္မက ေက်ာင္းေနတာေစာတာေၾကာင့္ သူကကၽြန္မထက္ တစ္တန္းငယ္ပါတယ္။သူပထမႏွစ္ စတက္တဲ့အခ်ိန္မွာကၽြန္မဆီက ျမန္မာကဗ်ာစာအုပ္ တစ္ခါငွါးဖူးပါတယ္။အဲဒီေနာက္ပိုင္းသူနဲ ့ကၽြန္မ ထပ္မေတြ ့ျဖစ္ၾကပါဘူး။ ကၽြန္မေဖေဖကေတာ့ သူ ့ကိုအရမ္းသေဘာက်ပါတယ္၊စာေတြအရမ္းဖတ္ၿပီး ဗဟုသုတေတာ္ေတာ္ရွိတယ္ဆိုဘဲ။၁၉၉၇မွာေဖေဖဆံုးေတာ့ သူ ့ေမေမနဲ ့သူလာပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ထိသူနဲ ့ကၽြန္မ မရင္းႏွီးၾကပါဘူး၊အဲဒီေနာက္ပိုင္း သူကၽြန္မတို ့အိမ္ကို တစ္ခါတစ္ခါလာတတ္ပါတယ္။ကၽြန္မကလည္း စကားသိပ္မေျပာတတ္တဲ့သူဆိုေတာ့ သူလာရင္ ေမေမနဲ ့ေမာင္ေလး၊ညီမေလးေတြနဲ ့သာစကားေျပာ တတ္ပါတယ္။၂၀၀၀ခုႏွစ္မွာကၽြန္မ ရန္ကုန္ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္(လိွဳင္နယ္ေျမ)မွာD.C.Sc တက္ျဖစ္ပါတယ္။တစ္ရက္မွာေတာ့ ရွစ္မိုင္မွာကားေစာင့္ရင္း သူနဲ ့ေတြ ့ပါတယ္၊သူလည္းရန္ကုန္စီးပြါးေရးတကၠသိုလ္(လွိဳင္နယ္ေျမ)မွာD.M.Aတက္ေနတယ္ဆိုတာသိလိုက္ရၿပီး ေက်ာင္းကို အတူတူသြားျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာသူက ပ်ဳိတိုင္းႀကိဳက္တဲ ့ႏွင္းဆီခိုင္ေပါ့၊ရာထူးကလည္းအသင့္အတင့္ရွိေနၿပီး၊ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းေယာက္်ားတစ္ေယာက္အေနနဲ ့နဲ ့ၾကည့္ေကာင္းတဲ ့ရုပ္ရည္ထဲမွာပါပါတယ္။(ၾကံဳတုန္းေလးေၾကာ္ျငာဝင္လိုက္တာပါ)သူကနဲနဲဆရာႀကီးလုပ္ခ်င္စိတ္ရွိၿပီး၊အစခပ္ေထာင္ေထာင္နဲ ့ပါ။ဒီလိုနဲ ့....ဒီလိုနဲ ့.....သူနဲ ့ကၽြန္မ....................................................................
...............................................................................................................
................................................................................................................
...............................................................................................................
.............................................................................................................
အစခပ္ေထာင္ေထာင္နဲ ့ဆရာႀကီးလုပ္ခ်င္တာေတြကို အျမင္ကတ္လို ့ရေအာင္ယူလိုက္မိတာ....ခုေတာ့....
သူငယ္တန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၊မူႀကိဳေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ႏွင့္ကၽြန္မ မရွိလွ်င္ဘာမွအဆင္မေျပပါဆိုေသာေယာက္်ားတစ္ေယာက္သာ အဖတ္တင္ေန ပါေၾကာင္း......................
စာၾကြင္း။ ။သူဆယ္တန္းေျဖၿပီးစ သူ ့ေမေမနဲ ့ေဆးခန္းကိုလိုက္လာကတည္းက ကၽြန္မကို ႀကိဳက္ခဲ့တာဆိုဘဲ၊ခပ္တံုးတံုးကၽြန္မကဘယ္သိမွာလဲေနာ္။သိသြားေတာ့ နဲနဲေတာင္ေနာက္က်သလိုဘဲ ဟဲဟဲ....
ကူးေလးေရ ...ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္.....
5 comments:
တယ္ေကာင္းတဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးပါလား
အဟိဟိ သေဘာက်သြားတယ္။ :D
lucky u !!!! sweet story ,, sweet two little cuties ,,, I envy u :) ,,, have a successful day for u and May God belss ur family ,,,
ေၾသာ္... အျမင္ကတ္လုိ႕ ယူလိုက္တာ အခုေတာ့
၂ ေယာက္ေတာင္ အဖတ္တင္ထားတယ္ ဆိုပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သာတာေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ေတာ့ သာပါတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္က်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ တစ္ေယာက္ေသာသူက အျမင္မကပ္ေသးဘူးလား မသိဘူးဗ်ာ။ ျမန္ျမန္ အျမင္ကပ္ပါေစေနာ္။ အဟီး...
ံHI ama
ထပ္ဖတ္ခ်င္းေသးတယ္။အမစာေရးတာရွင္းတယ္ေနာ္။
ထပ္ေရးေပးအုံးေနာ္။ဥပမာ။ ။။အမတုိ႔ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့
ဘ၀ေတြအေၾကာင္းဖတ္ခ်င္းတယ္။အခုထိနယ္စပ္မွာပဲျမန္
မာျပည္ကုိခ်စ္ေပမယ့္၊ျမင္ရ၊ၾကားရတာနား၀မသက္သာ၊
လုိ႔အေ၀းဆုံးကုိေျပးခ်င္းတယ္။
Post a Comment